Kees Tadema

Amsterdam

Naar Amsterdam
Na mijn HAVO koos ik er voor om de verpleging in te gaan. Dit lukte niet in het noorden van het land. In het Burgerziekenhuis in Amsterdam was ik in december1981  welkom. De theoretische vooropleiding was geen probleem alleen stond het werk mij niet zo aan. Voordat het ziekenhuis en ik afscheid van elkaar hadden genomen was ik al begonnen met een cursus Praktijk Diploma Boekhouden. Dat was mijn redding want ik kon zo aan de slag bij de NMB als kassier op de Centrale Markthallen. De kas was gevestigd in de Markthallen en was een echte kasbox. Een collega heeft hier 40 jaren van zijn leven versleten. Ik wilde dat in ieder geval niet. Ik kwam er ook achter dat als ik meer wilde gaan verdienen er nog veel gestudeerd moest worden.

Het zingen wat ik in Smilde deed wilde ik weer oppakken. Op het Interkerkelijk Jeugdkoor Watergraafsmeer kon ik mee zingen. Op dat koor ben ik mijn vrouw tegen gekomen. Wij zaten beiden in de opleiding voor de verpleging alleen in een ander ziekenhuis. In mei 1984 zijn wij getrouwd en in de Blijlmermeer gaan wonen.

Ervaringen uit Amsterdam
Toen ik in Amsterdam ben begonnen met de opleiding was er voor mij woongelegenheid in het Burgerziekenhuis. Na een paar maanden ben ik op zoek gegaan naar andere woongelegenheid. Ik ging een kamer huren aan de Amsteldijk. Wat mij opviel was hoeveel uitstoot het verkeer gaf  op de ramen. Dat adem je dus ook in als je daar woont. Elektrisch rijden zou stukken gaan schelen.
In Amsterdam deed ik alles op de fiets. Zo heb ik de stad ontdekt en verdwaal ik niet snel in de stad. Vooral in het begin waren bus- en tramhaltes mijn redding. Zo wist ik dat ik de juiste kant op ging.
Ik heb gezien hoe er op zoveel verschillende manieren kerkdiensten werden gehouden. Ik heb vele kerken van binnen gezien. Mijn voorkeur ging uit naar de Begijnhofkerk, zondagsavonds 7 uur. Bomvol, het Woord stond daar centraal en altijd voorgangers die het gewoon kunnen.